Pryszczyca — czy zagraża psu i kotu?

Pryszczyca, opisywana już w XVI wieku, jest zakaźną i wysoce zaraźliwą chorobą wirusową występująca u domowych i dzikich zwierząt parzystokopytnych, czyli takich, które posiadają dwa palce — trzeci i czwarty — zakończone racicami.
Spis treści:
1. Pryszczyca — co to za choroba?
2. Pryszczyca — jaką drogą jest przenoszona?
3. Czy człowiek oraz zwierzęta towarzyszące (pies i kot) chorują na pryszczycę?
4. Pryszczyca — bardzo zakaźna choroba
5. Wirus pryszczycy odporny na czynniki środowiskowe
6. Patogeneza pryszczycy u bydła, świń, owiec i kóz
7. Czy na pryszczycę chorują inne gatunki?
8. Przepisy dotyczące pryszczycy
Mokra karma weterynaryjna dla psa
Pryszczyca — co to za choroba?
Chorobę wywołuje wirus pryszczycy — Aphtovirus z rodziny Picornaviride, należący do RNA wirusów. W Europie choroba pojawia się cyklicznie: we Włoszech (1993), Grecji (1994), Wielkiej Brytanii (2001 i 2007), Irlandii, Francji, Holandii (2001) i Bułgarii (2011). W Polsce poprzednio stwierdzono ogniska pryszczycy w 1971 roku.
Pryszczyca — jaką drogą jest przenoszona?
Do zakażenia dochodzi głównie drogą oddechową i pokarmową. Możliwe są również zakażenia w wyniku przeniknięcia wirusa przez uszkodzoną skórę — tzw. zakażenia przyranne, przez błony śluzowe, przez kontakt bezpośredni, oraz w wyniku przeniesienia mechanicznego wirusa za pośrednictwem ludzi i zwierząt.
Czy człowiek oraz zwierzęta towarzyszące (pies i kot) chorują na pryszczycę?
Człowiek lub zwierzę towarzyszące nie jest wektorem/rezerwuarem wirusa — wirus odbywa jedynie ,,podróż’’ na powierzchni człowieka lub zwierzęcia. Czasami jednak ludzie zarażają się w wyniku bezpośredniego kontaktu z chorym zwierzęciem, jak również spożywając mięso, mleko i niepasteryzowane przetwory mleczne pochodzące od zakażonego zwierzęcia, ale przechodzą tę chorobę łagodnie.
Ważny jest fakt, że karma dla psa lub karma dla kota dobrej jakości z pewnością nie zawiera w sobie skażonego mięsa. Do obiegu dopuszczane są bowiem wyłącznie produkty przebadane i certyfikowane pod względem bezpieczeństwa do spożycia. Pupil jest więc bezpieczny, jeśli dostaje posiłki od dobrego producenta.
Mokra karma weterynaryjna dla kota
Pryszczyca — bardzo zakaźną chorobą
Zakażone zwierzę wydala ogromne ilości wirusa z mlekiem, kałem, moczem i wydychanym powietrzem, już na 24 do 48 godzin przed powstaniem pęcherzy, co sprzyja rozprzestrzenieniu się wirusa. Wirus z wiatrem może przenosić się na odległość do 10 kilometrów.
Wirus pryszczyce odporny na czynniki środowiskowe
Wirus wykazuje wysoką odporność na czynniki środowiskowe, fizyczne i chemiczne. W środowisku wirus może przetrwać w przybliżeniu:
- 50 dni w wodzie
- 74 dni na pastwisku
- do 200 dni w glebie
- 35 dni na kartonie, drewnie lub metalu zanieczyszczonym tkanką
- 2 tygodnie na wełnie
- 4 tygodnie na sierści
- 13 tygodni na butach
W żywności:
- 56 dni w kiełbasie
- 183 dni w szynce
- 190 dni w bekonie
- 45 dni w mleku i maśle
- do 2 lat w mleku w proszku
Wirus nie posiada otoczki lipidowej, jest wrażliwy na środki dezynfekcyjne kwasowe i zasadowe, ale nie jest wrażliwy na alkohol.
Patogeneza pryszczycy u bydła, świń, owiec i kóz
Patogeneza pryszczycy została najlepiej poznana u bydła i świń. Pierwotnym miejscem namnażania się wirusa u bydła jest błona śluzowa gardła i płuc, skąd wraz z krwią, zarazek rozprzestrzenia się do jamy ustnej i kończyn. Wirus namnaża się ponownie w warstwie kolczystej komórek naskórka, powodując charakterystyczne zmiany skórne — pęcherze. Po upływie okresu inkubacji, trwającego 2-14 dni, występują pierwsze objawy kliniczne w postaci gorączki i pęcherzy na kończynach, koronkach racic, języku. Pęcherze pękają w czasie 24 godzin od uformowania, przechodząc w owrzodzenia.
Do zakażenia u świń zwykle dochodzi drogą pokarmową za pośrednictwem paszy zawierającej wirusy, ale możliwe są również inne drogi zakażeni — takie jak opisane u bydła. Po okresie inkubacji (2-14 dni) pojawia się niewielka gorączka i kulawizny, pęcherze występują głównie na kończynach.
U owiec i kóz objawy są bardzo słabo wyrażone i mogą pozostać niezauważone, dlatego te gatunki są rezerwuarem, z którego wirus rozprzestrzenia się na inne gatunki.
Czy na pryszczycę chorują inne gatunki?
W warunkach laboratoryjnych wykazano możliwość zakażenia ryb i ptaków, ale, co należy bardzo wyraźnie podkreślić, zakażenie takie nie występuje w warunkach naturalnych.
Owady jako wektory nie mają znaczenia w rozprzestrzenianiu się wirusa.
Przepisy dotyczące pryszczycy
W Polsce pryszczyca jest chorobą podlegającą urzędowemu zwalczaniu na mocy ustawy z 11. 03. 2004 o ,,Ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych’’. Na teranie Unii Europejskiej obowiązuje zakaz szczepień przeciwko pryszczycy, ponieważ niemożliwe jest odróżnienie zwierząt szczepionych od nosicieli wirusa i zwierząt w okresie inkubacji choroby. Nosiciel to zakażone bezobjawowo zwierzę, od którego możliwe jest wyizolowanie żywego wirusa z materiału pobranego z gardła co najmniej 28 dni po zakażeniu. W ściśle określonych przepisami przypadkach dozwolone są szczepienia interwencyjne.
Więcej o pryszczycy przeczytasz w innym artykule:
Komentarze