Kamica pęcherza u psów

Kamienie pęcherza są częstymi problemami wielu zwierząt domowych. Występują nie tylko u psów, ale także u kotów i świnek morskich. Kamienie te mogą powodować ból, stany zapalne, krwawienie, infekcje, problemy z oddawaniem moczu, a w ciężkich przypadkach całkowitą niezdolność do oddawania moczu, co stanowi zagrożenie dla życia Twojego pupila. Jak zapobiegać tworzeniu się kamieni? Jak rozpoznać objawy u psa? Kamienie pęcherza lub urolity, jak są technicznie nazywane, są twardymi, kamiennymi bryłkami, które tworzą się w pęcherzu psa. Kamienie te mogą składać się z różnych minerałów, mają różnorodne kształty i mogą być związane z bakteriami, kryształami i osadami. W pęcherzu może znajdować się jeden lub wiele kamieni, które mogą urosnąć do bardzo dużych rozmiarów lub pozostać bardzo małe. Różnią się od kamieni nerkowych, ponieważ tworzą się wewnątrz pęcherza, a nie nerki psa. Istnieje kilka różnych rodzajów kamieni pęcherza moczowego, które diagnozowane są u psów. Kamienie struwitowe: są również określane jako potrójne kamienie fosforanowe lub fosforan magnezu i są zwykle gładkie, piramidalne i białe. Rozpuszczony struwit jest normalną częścią moczu psa, ale kiedy występują zmiany w moczu (często w wyniku infekcji bakteryjnej), mogą powstawać kamienie. Są one najczęściej spotykanym typem u psów. Kamienie szczawianu wapnia: prawie tak powszechne jak struwity, kamienie te mogą różnić się kolorem od białego do ciemnego i są mocno teksturowane. Bardzo kwaśne pH moczu i obecność wysokich poziomów wapnia, cytrynianów lub szczawianów powodują powstawanie kryształów szczawianu wapnia, które następnie przekształcają się w kamienie. Kamienie moczanowe: nie są bardzo powszechne, ale występują w niektórych populacjach psów. Na przykład dalmatyńczyki są genetycznie predysponowane do tego rodzaju rozwoju kamieni moczowych. Kamienie te są często związane z nieprawidłowością genetyczną, która wpływa na metabolizm kwasu moczowego u psów. Kamienie cystynowe: jeden z rzadszych rodzajów kamieni pęcherza, ​​są zwykle spotykane u samców. Kamienie te są powiązane z różnorodnymi nieprawidłowościami genetycznymi. Kamienie krzemionkowe: są kolejnym rzadkim rodzajem kamienia pęcherza u psów. Uważa się, że czynniki dietetyczne, jak wysoki poziom glutenu kukurydzianego lub łuski ziarna, powodują powstawanie kamieni krzemionkowych. Kiedy pies ma problemy z oddawaniem moczu, często wykazuje oznaki dyskomfortu. Lizanie przy ujściu dróg moczowych jest oznaką, że coś powoduje dyskomfort lub ból w tym rejonie, a często towarzyszy temu wysiłek lub "płacz" podczas oddawania moczu. Częste oddawanie moczu lub oddawanie moczu w domu to także skutki odczuwanego bólu lub dyskomfortu. Nawet jeśli pęcherz psa nie jest pełen, pies może odczuwać parcie na oddawanie moczu. W rzadkich przypadkach psy mogą całkowicie nie oddawać moczu, co już stanowi zagrożenie dla życia. Jednym z najbardziej oczywistych objawów, że pies ma kamienie pęcherza, jest krew w moczu, która pojawia się kiedy kamienie podrażniają ścianę pęcherza. Czasami widoczne są skrzepy krwi, a innym razem mocz jest różowy lub czerwony. Aby potwierdzić kamicę pęcherza moczowego lekarz weterynarii najczęściej korzysta z rentgena. Kamienie pęcherza są przedmiotami zawierającymi minerały, często odbijają promienie rentgenowskie i pojawiają się jako białe przedmioty wewnątrz pęcherza twojego psa. Niewielki odsetek kamieni pęcherza, ale także niewielkie kamienie, nie będą widoczne na zdjęciu rentgenowski, ale można je zobaczyć na badaniu ultrasonograficznym. Twój lekarz weterynarii może również dostrzec objawy kamieni w świeżej próbce moczu. Kryształy można zobaczyć, gdy mocz jest oglądany pod mikroskopem podczas analizy moczu. Niektóre psy częściej rozwijają kamienie pęcherza niż inne. Na przykład dalmatyńczyki czy buldogi angielskie są bardziej podatne na rozwój kamieni moczowych. Samice psów wszystkich ras częściej niż samce rozwijają kamienie struwitowe, a samce - kamienie szczawianu wapnia. Lekarz weterynarii w przypadku stwierdzenia kamicy pęcherza moczowego może zalecić zmiany dietetyczne i leki rozpuszczające kamienie w zależności od rodzaju kamienia. Operacja usunięcia kamieni jest najczęściej stosowaną metodą leczenia kamieni, których nie można rozpuścić. W niektórych przypadkach możliwa jest także opcja ultradźwiękowego rozbijania kamieni. Po rozbiciu ich na wystarczająco małe drobinki, kamienie można wypłukać przez otwór dróg moczowych. Niektóre kamienie są wystarczająco małe, aby przejść przez otwór dróg moczowych bez konieczności ich rozbijania. Lekarz weterynarii może je usunąć za pomocą cewnika i soli fizjologicznej. Jeśli masz psa, który jest narażony na kamienie pęcherza, lekarz weterynarii może zalecić stosowanie specjalnej diety. Zaleci również zwiększenie spożycia płynów, aby wywołać regularne oddawanie moczu, a tym samym zmniejszyć stężenie szkodliwych kwasów w moczu. Jeśli pies ma kamienie związane z nieprawidłowością genetyczną, nie należy go wykorzystywać do celów hodowlanych.