Pasożyty wewnętrzne u kotów

Koty żyjące poza domem są szczególnie narażone na zarażenie pasożytami przez zjadanie zakażonych nimi drobnych gryzoni, ptaków czy owadów. Na wszelkie zakażanie pasożytami musimy reagować, bo powodują one spustoszenie w organizmach naszych pupili. Pasożyty mogą występować w przewodzie pokarmowym, ale także w drogach oddechowych i mięśniach. Wywołują ogólne osłabienie, anemię, biegunkę oraz utratę masy ciała. Glisty - to obłe, białe organizmy o długości dochodzącej do 15 cm. Można je zobaczyć w kale kota lub czasami także w jego wymiotach. Młode kocięta, do 3-4 tygodnia życia, karmione przez matkę, mogą być już zarażone glistą, bo larwy dostają się już przez łożysko do płodu. Silnie zarobaczone kocięta są osłabione, mają biegunkę i rozdęty brzuszek. Właśnie dlatego tak ważne jest, aby odrobaczać kocięta w regularnych odstępach czasu od 3. tygodnia do 6. miesiąca życia.  Potem powinny być odrobaczane co 6 miesięcy w przypadku kotów żyjących na zewnątrz i raz w roku w przypadku kotów żyjących w domu. Kotkom w czasie ciąży i laktacji podaje się środki przeciwko pasożytom wewnętrznym według zaleceń lekarza weterynarii. Tasiemce - są pospolitym pasożytem u kotów, może osiągać długość do 50 cm. W czasie wzrostu tasiemca jego tylne człony oddzielają się i są wydalane przez kota. Segmenty, wypełnione jajami, są ruchliwe, lecz szybko wysychają. Przypominają one ziarenko ryżu - wysuszone pękają i uwalniają jaja do środowiska. Jaja mogą być zjadane przez larwy pcheł i pozostają uśpione w ich organizmie dopóki dorosła pchła nie zostanie zjedzona przez kota podczas czyszczenia sierści. Wówczas w jelicie kocim przekształcają się w dorosłe tasiemce. Kot może również zarazić się tasiemcem kocim poprzez zjedzenie drobnych gryzoni. Jeśli twój kot poluje, musisz systematycznie go odrobaczać. Tęgoryjce i włosogłówki - zarażenie następuje przez zjedzenie jaj występujących na ziemi lub trawie. Larwy tęgoryjca mogą dostać się do organizmu drążąc skórę, najczęściej łap, wywołując jej silne podrażnienie. Kocięta mogą zarazić się także poprzez mleko matki Obleńce pasożytujące w sercu - zarażenie kota następuje  przez wprowadzenie larw pasożyta do krwi np. na skutek ukąszenia przez zakażonego komara. Larwy dojrzewają w sercu, powiększając wzrost ciśnienia w prawej komorze serca i nasilanie się niewydolności serca. Objawia się to problemami z oddychaniem, utratą wagi i nagromadzeniem płynu w otrzewnej. Obleńce pasożytujące w płucach - w dużym zagęszczeniu mogą powodować zaburzenia oddechowe i kaszel. Larwy wydostające się wraz z kałem kota mogą być zjadane przez ślimaki, a te połykane są przez ptaki i gryzonie. Kot zjadając zarażone ptaki i gryzonie, staje się żywicielem pasożyta. Toksoplazmoza - to pasożyt, który atakuje wiele ssaków, nie wyłączając ludzi. Kot zaraża się toksoplazmozą, zjadając zarażone ofiary, surowe mięso lub cysty znajdują się w kale. U chorych kotów często występuje biegunka. Aby uniknąć zarażania, należy kuwetę czyścić w rękawiczkach i regularni usuwać kał kota, bo cysty są niebezpieczne przez 24 godziny. U kobiet ciężarnych toksoplazmoza może powodować poronienia i uszkodzenie płodu, jednak głównym źródłem zakażeń nie są wcale koty, a jedzenie surowego mięsa.