Miauczenie kota

Miauczenie, mruczenie i inne odgłosy kota są efektem drżenia strun głosowych. Dźwięk wydobywa się dzięki działaniu mięśni w ścianie krtani, które kontrolowane są przez nerwy. Wytwarza się on w tyle gardła poprzez poruszanie rozciągniętych w poprzek wiązadeł głosowych, na które powietrze napiera z różną prędkością. Zmiana napięcia w mięśniach gardła i ust powoduje przesunięcia w fonetycznej jakości wydawanych dźwięków. Koty mogą wydawać dźwięki na wdechu i na wydechu. Sam język w formowaniu odgłosów odgrywa niewielką rolę.

Spis treści:

1. Miauczenie kota podstawą porozumiewania się z ludźmi

2. Dźwięki kota — klasyfikacja

3. Co oznacza miauczenie kota?

4. Miauczenie kota — codzienna komunikacja

5. Miauczenie kota w sylabach

6. Jak rozmawiać z kotem?

Miauczenie kota podstawą porozumiewania się z ludźmi

Dziko żyjące koty nie są tak rozgadane niż ich udomowieni bracia, częściej posługują się mową ciała i zapachem niż głosem. Niestety język ciała i zapach to za mało, by efektywnie porozumiewać się z ludźmi. Niektórzy behawioryści twierdzi się, że koty miauczą, gdyż próbują naśladować ludzką mowę, dlatego wydawane przez kota odgłosy można potraktować jako prymitywną formę „rozmowy” z opiekunem. Jednak koty swój „zasób językowy” ograniczają do dźwięków, które mają doprowadzić kota do osiągnięcia celu i w ten sposób raczej nie osiągną poziomu porozumiewania, jaki mają psy w relacji z człowiekiem. Psy po prostu chętniej sprawiają swoim opiekunom przyjemność, co nie oznacza, że koty są mniej inteligentne.

Dźwięki kota — klasyfikacja

Przed 80 laty amerykańska psycholog zidentyfikowała i sklasyfikowała 16 dźwięków w kociej mowie. Mildred Moelk przebadała mowę kotów i podzieliła ją na trzy grupy dźwięków. Wyróżniła pomruki przy zamkniętym pyszczku, przy lekko otwierającym się i zamykającym się pyszczku oraz dźwięki wydawane przez otwarty pyszczek. Klasyfikacja ta zaczyna się od cichych pomruków, poprzez miauczenie i kończy się na głośnych, natarczywych dźwiękach. Oczywiście odgłosów kotów jest znacznie więcej, ale ludzkie ucho nie jest w stanie uchwycić dźwięków o wyższej częstotliwości. Natomiast wszystkie koty bez względu na wiek, płeć, rasę miauczą z taką samą częstotliwością: 25 cykli na sekundę.

Co oznacza miauczenie kota?

Miauczenie kota to jedna z form komunikacji, której koty używają już na wczesnym etapie życia i która jest dla nich zaraz za dotykiem najważniejszym narzędziem porozumiewania się. Miauczenie kota pojawia się już w wieku kilku dni. Mały kotek miauczy, gdy jest mu zimno lub jest głodny. Wtedy ten płacz kota jest dźwiękiem wysokim, wręcz rozpaczliwym. W wieku dwóch tygodni poza miauczeniem rozwija umiejętność posługiwania się mową ciała. Miauczące kotki właśnie w taki sposób witają się z innymi kotami, a przy bliskich więzach pojawia się witanie poprzez dotyk nosami. Kocia matka miauczy uspokajająco, gdy wchodzi do gniazda. Matka może też warczeć na młode, gdy są nieznośne, łakome czy oddalają z bezpiecznego miejsca. Syczenie to ostrzeżenie, ma ponaglić i nastraszyć. Po syczeniu pojawia się już tylko prychanie. Starsze koty miauczą, zachęcając inne koty do zabawy lub gdy jest im po prostu dobrze: podczas ocierania się o przedmioty, karmienia, siedzenia na kolanach opiekuna czy podczas zasypiania. Do repertuaru komunikacyjnego w wieku dorosłym koty dołączają także znaki zapachowe i wizualne. Miauczenie kotów jest też werbalnym środkiem łagodzenia konfliktów. Miauczenie nie pojawia się tylko z zadowolenia. Głos kota pojawia się także podczas kopulacji, wtedy miauczenie jest głośne. Głośne dźwięki pojawiają się także podczas walki między kotami. W walce, gdy mięśnie pyska są napięte, koty mogą mruczeć agresywnie, wyć i burczeć. Syczenie, prychanie i piski są dźwiękami obronnymi. Poza tym miauczenie pojawia się także w chwilach stresu, czy gdy kot odczuwa ból. Celem takiego miauczenia jest podniesienie własnego morale, utwierdzają się, że wszystko będzie dobrze.

Miauczenie kota — codzienna komunikacja

Najbardziej znanym rodzajem miauczenia wydawanym przez koty domowe jest tzw. świergotanie. Taki dźwięk kota usłyszeć może jedynie kochany przez zwierzę opiekun, który witany jest po powrocie do domu. Poza tym zachwycającym dźwiękiem widoczne są inne sygnały radości w mowie ciała futrzaka. Kot stawia ogon, wygina grzbiet w łuk i piąstkuje przednimi łapkami. Powitanie to oznacza, że kot uznaje opiekuna lub członków rodziny za integralną część jego „kolonii”, nawet gdy nie są oni zwierzętami. Drugim bardzo znanym dźwiękiem w kocim domu jest dłuższa wokalizacja, której kot używa, oczekując przy drzwiach, by wyjść na zewnątrz, czy zwyczajnie prosząc o atencję. Bardzo podobny, choć krótszy dźwięk pojawia się, gdy kot jest głodny. Pamiętać należy, że każdy koci dom posługuje się inną komunikacją, tak jak każdy kot miauczy inaczej, a to wiedzą tylko opiekunowie więcej niż jednego kota. Jeśli groźne pomruki przy drzwiach sprawiły, że drzwi się otworzyły, to kot będzie takiego sygnału używał, by ten cel osiągnąć. Jak łatwo zauważyć to koty wychowują ludzi, a nie ludzie koty.

Miauczenie kota w sylabach

Kocie miauczenie może oznaczać prośbę o jedzenie, otwarci drzwi, zainteresowanie, ale także błaganie, żądanie czy narzekanie. Wszystko to zależy od intonacji zwrotu „miał” i akcentu na poszczególne sylaby oraz ich przedłużanie. Przez to, jak to „słowo” artykułowane jest przez kota rozumiane powinno być inaczej. Kot brzmi poważnie, jak nie akcentuje części „aa”, wtedy zdaje się być rozczarowany, miaucząc w taki sposób. Wydłużanie sylaby „uł” powoduje, że miauczenie kota rozumiane jest jako beznadziejna sytuacja, w jakiej znalazł się kot, np. gdy zostaje wygoniony z pokoju, w którym koniecznie chce zostać. Jeśli opiekun zaczyna się uginać, to miauczenie to zmienia się, ma szczęśliwszy wydźwięk, a kot przeplata je mruczeniem. Gdy prośba kota zaczyna brzmieć błagalnie, kot wielokrotnie powtarza „uł” na końcu, przeciągając sylabę, zamykając powoli usta. Z kolei kot kładący nacisk, akcentujący tę sylabę nie prosi, lecz zaczyna żądać, np. gdy opiekun zbyt późno wstał i opóźnia kocie śniadanie. Wielokrotne miauczenie kota, mające wysokie tony oraz połączone z tupaniem łapką, brzmiące jakby kot używał samego „aa” jest formą desperackiego proszenia. Zazwyczaj prośba taka stosowana jest przez koty wobec osób, które zwykle nie reagują na ich potrzeby lub wobec osobników dominujących w domu. Dzięki monotonii jest nadzwyczaj skuteczne.

Jak rozmawiać z kotem?

Aby móc zrozumieć kocie komunikaty trzeba pamiętać o tym, że:

• Koty nie przepadają za mocnymi zapachami, np. perfum. Ich aromat tłumi możliwość do kontaktu węchowego.
• Nowe tekstylia w domu kota pachną dla kota bardzo intensywnie, zbyt nowo, dlatego kot może chcieć przywrócić ich stan znacząc nowy dywan czy kanapę moczem.
• Wpatrywanie się w oczy kota jest zachowaniem odbieranym agresywnie, mruganie natomiast wspierająco.
• Rozszerzone źrenice u kota są oznaką strachu, kot się boi, więc przechodząc obok zachowaj cisze i idź powoli.
• Nasz głos kotu wydaje się bardzo niski, więc aby zwrócić uwagę kota, mów głosem wysokim.
• Uszy położone wzdłuż głowy i miotający się z prawa na lewo ogon są sygnałem zdenerwowania lub złości kota.

Bibliografia:

C. Bessant, Zaklinacz kotów. Jak rozmawiać z kotem, Wyd. Galaktyka, Łódź 2020.

B. Fogle, Koty, Wyd. Hachette, Warszawa 2008.

M. Pollard, Koty – kompendium, Wyd. Parragon Books, polskie wydanie: Ożarów Mazowiecki 2008.