Właściwe żywienie starszych kotów

Właściwe żywienie oraz pielęgnacja sprzyjają długowieczności naszych ukochanych kotów. Modyfikując ich dietę możemy poprawić nie tylko kondycję, stan zdrowia, ale i wpływać na  samopoczucie naszych Pupili. Dzisiejszy ekspert: Agnieszka Kurosad, dr n wet, adiunkt na Katedrze Chorób Wewnętrznych z Kliniką Psów i Kotów UPWr przybliży nam omawiane zagadnienie.

Od czego zacząć?

Dzisiaj jest z nami dr n wet Agnieszką Kurosad, która zajmuje się żywieniem zdrowych, a przede wszystkim chorych psów i kotów na Uniwersytecie Przyrodniczym we Wrocławiu. Po rozmowie z panią doktor przygotowaliśmy krótki artykuł na temat żywienia starszych kotów. Zapraszamy do lektury!  Długowieczność naszych kotów domowych wynika ze znaczącej  poprawy warunków ich życia, właściwej pielęgnacji oraz odpowiedniego żywienia. W dużej mierze jest to związane z rozwojem nauki, a pozyskana wiedza ułatwia zrozumienie potrzeb kota domowego. Bardzo dużo pisze się o zwierzętach młodych, rosnących, dorosłych, po sterylizacji itp. Niemniej jednak warto zwrócić uwagę na ciągle rosnącą grupę starszych kotów.

W jakim wieku mówimy o seniorze i na co zwrócić szczególną uwagę?

Kot staje się seniorem po przekroczeniu 6-8 roku życia, ale coraz częściej spotykamy zwierzęta powyżej 10-12 roku życia. Te w terminologii naukowej postrzega się jako tzw. osobniki geriatryczne, czyli bardzo stare. Starzenie się jest procesem ciągłym, rozpoczynającym się po osiągnięciu dojrzałości i wiąże się z szeregiem zmian w fizjologii, trawieniu pokarmu i zachowaniu kota. Typowe stwierdzenie właściciela kociego seniora, brzmi: „teraz mój kot więcej śpi, mniej się rusza i nie myje się tak często, jak kiedyś”. I to prawda, badania naukowe dowiodły,  że zdrowy  starszy kot ma o ok. 1/3 masę ciała mniejszą niż osobnik dorosły. Poza fizjologicznym zmniejszeniem masy mięśniowej (tzw. sarkopenia), może ona wynikać również z ograniczonego łaknienia. A utrata apetytu może być następstwem  zmniejszenia odczuwania bodźców smakowo - zapachowych, problemów stomatologicznych lub innych, w tym chorób, charakterystycznych dla seniorów, t.j., przewlekła niewydolność nerek, nadczynność tarczycy itp. W obu przypadkach  jednym z objawów jest znaczny spadek masy ciała. Dlatego bardzo ważnym elementem opieki nad starszym kotem jest okresowe, regularne monitorowanie jego masy ciała i apetytu.

Kot niezależnie od wieku jest bezwzględnym mięsożercą, a białko jest podstawowym składnikiem jego diety.

Białko jest podstawowym składnikiem budulcowym każdego żywego organizmu. Koty jako typowi mięsożercy wykorzystują je również w innych procesach metabolicznych, w tym w celu produkcji energii. I  w ten sposób  z glukogennych aminokwasów, dostarczanych z pokarmem, produkowana jest w wątrobie niezbędna dla komórek glukoza. Niemniej jednak należy pamiętać, że wraz z wiekiem zmniejsza się zdolność do trawienia i przyswajania składników odżywczych, co należy uwzględnić w diecie seniora. Bardzo trudną dla kota dietą, jest taka, w której z przyczyn zdrowotnych musimy ograniczyć białko. W chwili obecnej świat nauki spiera się, jaki powinien być odpowiedni poziom białka w diecie chorego kota. Ale u zdrowego seniora nie ma podstaw, by tę substancję odżywczą ograniczać. Pamiętajmy, że idealne białko dla mięsożercy – to białko pochodzenia zwierzęcego. Ma ono odpowiedni profil wszystkich niezbędnych dla kota aminokwasów i jest najlepszym źródłem tauryny (szukając dobrej karmy dla kota, na pewno warto zwrócić uwagę na jej dostępność w składzie).

Węglowodany w diecie kota

U kotów nidgy nie wyznaczono bezwzględnego zapotrzebowania na węglowodany, a w naturalnym środowisku dziko żyjącego kota ich spożycie jest minimalne. Rozwój przemysłu i potrzeby rynku wymusiły produkcję pokarmów komercyjnych o różnej zawartości węglowodanów. Typowym produktem z minimalną zawartością węglowodanów jest komercyjny produkt wilgotny, który najbardziej odpowiada potrzebom kota, w tym i kociego seniora. Dodatkowym plusem jest jego znaczna wilgotność, co pozwala na adekwatnie wysokie spożycie wody. Suche karmy dla kota, wygodne dla właścicieli, mają swoje ograniczenia produkcyjne, co nie znaczy, że nie można przygotować dobrego produktu z ograniczoną zawartością skrobi. Najnowsze badania wskazują, że produkty z 20% jej zawartością zapewniają seniorowi optymalny komfort trawienny. Warto też pamiętać, że węglowodany to również włókno, które usprawnia aktywność motoryczną jelit i działa jako prebiotyk. I obie te funkcje są istotne dla kociego seniora, gdzie zarówno perystaltyka, jak i mikroflora wymagają dietetycznego wsparcia        

A co z tłuszczem w diecie seniora?

Tłuszcz jest najlepszym źródłem energii. Ale  ze względu na brak enzymów (delta 5 i 6- desaturaz) niezbędnych do produkcji  kwasu arachidonowego, dieta kota musi zawierać zarówno tłuszcz pochodzenia zwierzęcego (kwas arachidonowy) jak i roślinnego (wielonienasycone kwasy tłuszczowe). Tłuszcz jest również doskonałym nośnikiem i naturalnym źródłem witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E).

Szczególne znaczenie kwasu gamma-linolenowego (GLA)

Szczególne znaczenie w diecie ma kwas gamma-linolenowy (GLA), którego deficyty można spotkać u osobników geriatrycznych. Kwas ten wpływa korzystnie na  stan błon lipidowych, uczestniczących w transporcie tłuszczów. Bogatym jej źródłem jest olej z ogórecznika, wiesiołka, czy nasion dzikiej porzeczki. Warto pamiętać o ich dodatku w diecie kociego seniora.

Prozdrowotny efekt  kwasów Omega-3.

Wielonienasycone kwasy z grupy Omega-3, w szczególności  kwas dokozaheksaenowy oraz eikozapentaenowy mają kluczowe znaczenie w diecie seniora. Stosuje się je nie tylko ze względu na silne działanie przeciwzapalne i protekcyjne, ale i regulujące apetyt.

Jak jednym zdaniem podsumować temat kociego seniora?

Karm go zdrowo – tzn. dostosuj jego dietę do aktualnych potrzeb i stanu zdrowia, monitoruj masę ciała i apetyt i nie wprowadzaj żadnych drastycznych zmian, bo organizm seniora tego nie lubi.