Żywienie małych psów

Dietetyk zwierzęcy — MAREK BUSZA

Decydując się na psiaka, chcemy o niego jak najlepiej zadbać. W związku z tym bardzo często na początku zastanawiamy się nad tym, jak karmić naszego psa i jaka dieta będzie najlepsza. Zwykle pojawiają się dylematy, czy dieta dla małego psa powinna być jakoś specjalnie dopasowana, czy nie ma to większego znaczenia. W tym artykule postaram się rozwiać wątpliwości.

Spis treści:

1. Pies mięsożerca

2. Jak żywić małego psa

3. Jaka karma dla psa małej rasy

4. Ile powinien zjadać mały pies

5. Wapń diecie rosnących psów mniejszych ras

6. Podsumowanie

Pies mięsożerca

Faktem jest, że bez względu na to, czy mówimy o małym piesku np. rasy yorkshire terrier, czy dużym psie np. rasy dog niemiecki, to systematyka jest taka sama. To oznacza, że zarówno psy małe, jak i duże są zwierzętami mięsożernymi i mają przystosowania anatomiczne oraz fizjologiczne do spożywania w głównej mierze białka pochodzenia zwierzęcego. Różnice mogą występować z perspektywy metabolizmu, do czego jeszcze wrócimy, ale wybierając karmę dla naszego psa — nawet jeśli jest to pies rasy miniaturowej — skupiamy się na posiłkach wysokomięsnych.

Jak żywić małego psa

Wielu opiekunów ma przekonanie, że psy mniejszych ras zawsze mają wrażliwy układ pokarmowy lub cierpią na alergie pokarmowe. Nie ma tutaj jednak reguły i każdy przypadek jest inny. Nie wspominam o tym dlatego, by szukać szczególnie ciężkostrawnej karmy, ale dlatego, aby nie nastawiać się, że dieta koniecznie musi być z ograniczonym poziomem tłuszczu lub hipoalergiczna. W praktyce właściwa dieta psa powinna być dietą średniotłustą, gdyż tłuszcz pełni zarówno funkcję energetyczną, jak i jest istotny w przyswajaniu witamin rozpuszczalnych w tłuszczach takich jak A, D i E. Dodatkowo dieta psa powinna być różnorodna pod kątem białkowym.

Jedną z bardziej znaczących różnic w przypadku małych psów jest to, że takie psiaki mają specyficzny metabolizm oraz mniejszą pojemność żołądka, co oznacza, że lepiej będą się czuły na mniejszych, ale częstszych posiłkach. Wynika to z tego, że narządy w organizmie psa mniejszej rasy, przetwarzają pozyskany pokarm szybciej, niż ma to miejsce w przypadku psów większych gabarytowo. W praktyce u małych psów stosuje się 3 posiłki w ciągu dnia, ale zdarzają się przypadki, które lepiej będą tolerowały 4 - 5 posiłków dziennie. W takim trybie karmienia organizm psa jest w stanie wykorzystywać wartości odżywcze z pożywienia na bieżąco. Oczywiście są wyjątki, gdzie 2 posiłki  dziennie dla małego psa też się sprawdzą., Po prostu bardzo ważne jest zwracanie uwagi na samopoczucie i wypróżnianie naszego Pupila.

Jaka karma dla psa małej rasy

Ze swojego doświadczenia dietetycznego zdecydowanie mogę polecić odejście od karmy suchej na rzecz wysokomięsnej karmy mokrej. Taka karma jest mniej przetworzona, zawiera więcej wody, dzięki czemu jest bardziej zbliżona do diety naturalnej. Karmy mokre zawierają z reguły także mniej węglowodanów, co jest korzystne dla psa — mięsożercy. Oczywiście, jeśli ktoś ma możliwość i czuje się na siłach, może podawać dietę domową taką jak dieta surowa BARF lub dieta gotowana. Jednak należy pamiętać, że do przejścia na taki sposób karmienia potrzebna jest odpowiednia wiedza, by właściwie skomponować i zbilansować posiłki.

Zawsze musimy też zwracać uwagę na skład karmy, którą chcemy podać naszemu Pupilowi. Na pierwszym miejscu w składzie zawsze powinno być mięso. Poza tym dobrze, jeśli znajdują się podroby będące źródłem witamin i minerałów. W karmie przydatne jest też źródło włókna w postaci warzyw i owoców, co wspomaga pracę układu pokarmowego.

Koniecznie należy sięgać po karmę pełnoporcjową, tak aby spełniała zapotrzebowanie psa na poszczególne składniki pokarmowe, minerały i witaminy.

Ile powinien zjadać mały pies

Drugą kwestią, na którą musimy zwrócić uwagę poza jakością karmy, jest dawkowanie. Prawdą niestety jest to, że nadwaga i otyłość występuje coraz częściej wśród psów, a otyłość jest już stanem chorobowym.

Możemy się zasugerować dawkowaniem wskazanym przez producenta na opakowaniu, ale dobrą praktyką jest również dokonanie własnych obliczeń, które w praktyce nie są takie trudne.

W pierwszej kolejności musimy policzyć spoczynkowe zapotrzebowanie energetyczne naszego psa, czyli RER. Liczymy je ze wzoru RER = 70 * masa ciała^75.

Dalej musimy wyliczyć dzienne zapotrzebowanie energetyczne, czyli DER. Wyliczamy je ze wzoru DER = RER * k.

K  jest współczynnikiem określającym stan fizjologiczny oraz aktywność naszego psa. W przypadku psa niesterylizowanego wynosi on 1,8, a w przypadku sterylizowanego 1,6. Przykładowo RER dla wysterylizowanego, dorosłego psa ważącego 4 kg będzie wynosiło 198 kcal, a DER 317 kcal. Następnie musimy zestawić z kalorycznością stosowanej karmy, dzięki czemu jesteśmy w stanie wyliczyć odpowiednią dawkę dzienną jedzenia dla naszego psa.

Wapń diecie rosnących psów mniejszych ras

Szukając różnic w odżywianiu małych i dużych psów, możemy się natknąć na jedną istotną kwestię, a mianowicie zawartość wapnia w diecie rosnących psów. Wzrost psa dzielimy na dwa etapy, czyli na wczesny wzrost — poniżej 14 tygodnia życia oraz na późny wzrost — powyżej 14 tygodnia życia. W tym drugim okresie posiłkując się normami żywieniowymi FEDIAF, możemy zauważyć, że w zależności od wielkości psa mamy różne zapotrzebowanie na wapń oraz inny zakres tolerancji. Rosnące psy mniejszych ras (do 15 kg masy ciała osobnika dorosłego) już od 14 tygodnia życia mogą otrzymywać mniejszy poziom wapnia na poziomie minimum 0,8 g na 100 g suchej masy. Z kolei psy rosnące ras dużych do wieku 6 miesięcy powinny mieć w diecie poziom wapnia wynoszący przynajmniej 1 g na 100 g suchej masy. To pokazuje, że małe psy mają większą tolerancję na zawartość wapnia w diecie. Może to mieć również związek, z faktem, że to psy większych ras, są bardziej podatne na schorzenia układu kostno-stawowego.

Podsumowanie

Jak widać, żywienie małych psów nie jest wcale skomplikowane, wystarczy posiąść podstawową wiedzę, czytać dawkowanie zalecane przez producenta na opakowaniach dobrej jakości karm i obserwować zachowanie, stan zdrowia i preferencje żywieniowe swojego Pupila.

Bibliografia:

1. Ceregrzyn, M., Lechowski, R., & Barszczewska, B. (2016). Podstawy żywienia psów i kotów. Wydawnictwo Edra Urban & Partner. Wrocław.
2. Minguez R. E. (2020). Otyłość psów i kotów. Wydawnictwo Edra Urban & Partner. Wrocław.
3. FEDIAF (2021) Nutritional Guidelines for Complete and Complementary Pet Food for Cats and Dogs. European Pet Food Industry Federation.