Pies chrapie — ¬ choroby gardła i krtani

Pies chrapie — ¬ choroby gardła i krtani
13-05-2025

Dlaczego pies chrapie? Opiekunowie, których Pupila ta przypadłość dotyka szukają przyczyny i ewentualnego wsparcia. Choroby najczęściej powodujące tego  rodzaju dźwięki to: porażenie krtani i zespół brachycefaliczny i dziś więcej na ten temat.

Spis treści:

1. Dlaczego pies chrapie — porażenie krtani

2. Leczenie porażenia krtani

3. Dlaczego pies chrapie —  zespół brachycefaliczny

4. Terapia zespołu brachycefalicznego

Dlaczego pies chrapie — porażenie krtani

Porażenie krtani. Zbliżenie na głowę leżącego chorego psa rudo-białego. Po prawej logo pupilkarma.

Porażenie krtani najczęściej pojawia się u samców dużych ras i jest wynikiem obustronnego upośledzenia czynności chrząstek nalewkowatych, które nie rozchylają się prawidłowo. Przyczyną tego zaburzenia jest uszkodzenie nerwów krtaniowych w wyniku stanu zapalnego, bliznowacenia, urazu szyi, toczącego się w tej okolicy procesu nowotworowego, ale najczęściej dysfunkcja to  ma charakter idiopatyczny.

Opiekunowie najczęściej obserwują duszność, świsty podczas oddychania, kaszel, odruchy wymiotne. Czasami  może dojść nawet  do śmierci zwierzęcia w wyniku  ,,zassania” tkanek miękkich do światła tchawicy, które ma związek z wysiłkiem fizycznym, podnieceniem i wysoką temperaturą.

Leczenie porażenia krtani

Leczenie porażenia krtani. Zbliżenie na badanego psa w gabinecie weterynaryjnym. Widać smutnego psa i ręce lekarza w rękawiczkach na tle białych fartuchów. Po prawej logo pupilkarma.

Leczenie zachowawcze polega na stosowaniu leków zmniejszających stan zapalny i obrzęk krtani, ale jedyną terapią pozwalająca na trwałe wyleczenie zaburzenia jest wykonanie zabiegu plastyki krtani.

Najczęściej stosowaną techniką operacyjną jest jednostronna lub obustronna lateralizacja chrząstki nalewkowatej. Lateralizacja jednostronna jest uważana za metodę wystarczającą dla wyeliminowania klinicznych objawów porażenia krtani. Ze względu na miejsce przeprowadzenia zabiegu przez 24 godziny po operacji nie podajemy psu  wody ani pokarmu.

Dlaczego pies chrapie —  zespół brachycefaliczny  

Zespół brachycefaliczny. Po lewej zdjęcie z góry buldoga francuskiego. Po prawej zbliżenie na kufe buldoga. Po prawej logo pupilkarma.       

Zespół brachycefaliczny wynika ze specyficznej budowy głowy psów pewnych ras: boksery, buldogi, buldożki, pekińczyki, shi-tzu i boston teriery. Budowa ta powoduje anomalie anatomiczne w górnych drogach oddechowych takie jak: zwężenie nozdrzy (skrzydełek nosowych), przemieszczone rusztowanie chrzęstne nozdrzy, zwężenie kanałów nosowych, wydłużone podniebienie miękkie, wynicowane kieszonki krtaniowej, zapadnięcie krtani oraz niedorozwój tchawicy.

U osobnika brachycefalicznego może pojawić się pojedyncza anomalia, lub ich dowolna kombinacja, a nawet wszystkie dając tak zwany pełny zespół brachycefaliczny.

Z praktycznego punktu widzenia występuje wydłużone podniebienie miękkie — nawet do 90% osobników i zwężone nozdrza zewnętrzne (skrzydełka nosowe) — 80% psów.  Objawy Zespołu brachycefalicznego rozwijają się z wiekiem: początkowo pojawiają się tylko w czasie wysiłku, później również w spoczynku i podczas snu. Dominuje duszność wdechowa z  charczeniem, chrapaniem, świstami, zmniejszoną tolerancją wysiłku, a w cięższych przypadkach sinicą, i zapaścią.

Psy o takim typie czaszki są predysponowane do śmierci w wyniku udaru cieplnego oraz bezdechu w trakcie snu.

Terapia zespołu brachycefalicznego

Terapia zespołu brachycefalicznego. Buldog przygotowywany do zabiegu w gabinecie weterynaryjnym wykończonym drewnem. Po prawej logo pupilkarma.

Leczenie zespołu brachycefalicznego właściwie opiera się na postępowaniu chirurgicznym. Rokowanie jest dobre, gdyż najczęściej występujące wady nadają się do korekcji chirurgicznej W przypadku usunięcia nadmiaru podniebienia miękkiego należy brać pod uwagę doświadczenie operatora, gdyż nie można usunąć zbyt dużej części ,,żagielka’’ podniebienia, ponieważ spowoduje to groźbę aspiracji treści pokarmowej do dróg oddechowych. Należy bardzo wyraźnie podkreślić, że czasami mimo korekcji nozdrzy i podniebienia pies może nadal ,,chrapać”, ale wykonanie zabiegu wpływa znacząco stężenie tlenu we krwi i co za tym idzie,  na poprawę jego samopoczucia.

 

O autorze
Dr hab. Piotr Sławuta
profesor UPWR, lekarz weterynarii, specjalista chorób psów i kotów, konsultant Pupil Instytutu Żywienia Zwierząt
Podziel się na:

Polecamy w sklepie

Powrót

Komentarze

Dodaj komentarz
Komentarz
Podpis
Adres e-mail
Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany
Zatwierdź